شرکت مایکروسافت برای طراحی سری ایکس سعی کرده تا از آخرین تکنولوژی‌ها برای طراحی کنسول استفاده کند. سری ایکس از پردازنده ۸ هسته‌ای با نرخ کلاک ثابت ۳.۸ گیگاهرتز سفارشی ذن ۲ در کنار معماری سفارشی RDNA 2 شرکت AMD بهره می‌برد. از منظر گرافیکی این کنسول 12 ترافلاپی از 52 واحد کامپیوت یونیت یا پردازش گرافیکی بهره می برد که همین موضوع سریس ایکس را از منظر گرافیکی به قدرتمندترین کنسول نسل حاضر تبدیل می کند. این کنسول دارای ۱۶ گیگابایت رم GDDR6 است که ۱۰ گیگابایت آن با سرعت ۵۶۰ گیگابایت در ثانیه و ۶ گیگابایت دیگر با سرعت ۳۳۵ گیگابایت بر ثانیه برای سخت افزار کنسول استفاده شده‌است. همانند سری اس، سری ایکس هم از SSD با تکنولوژی NVMe بهره می‌برد. البته در این کنسول از یک ترابایت حافظه SSD بهره می‌برد که حدود ۸۵۰ گیگابایت آن برای نصب و اجرای بازی‌ها در دسترس است. وجود دیسک درایو هم یکی دیگر از مزیت‌های این کنسول نسبتا به سری اس محسوب می‌شود. در مجموع سخت‌افزار پر قدرت کنسول ایکس باکس سری ایکس، در کنار طراحی خوب آن، می‌تواند ضمانت کننده اجرای بدون مشکل و با آخرین تنظیمات بازی‌ها در سال‌های آینده حیات این کنسول را داشته باشد.از این منظر Xbox Series X را می توان بهترین کنسول موجود در بازار برای اجرای عناوین دو دهه گذشته است. این کنسول نه تنها توانایی اجرای فوق العاده عناوین قدیمی را دارد بلکه می تواند این آثار را در بالاترین رزولوشن ، کمترین میزان لودینگ ، فریم ریت بالاتر و از همه مهم تر با ویژگی مخصوص نسل نهم ایکس باکس یعنی Auto HDR اجرا کند که این آخری سبب می شود ویژگی HDR به عناوین سه نسل گذشته XBOX اضافه شود. به این لطف این موضوع بازی های قدیمی از تعداد رنگ های بیشتری استفاده کرده و همچنین تصاویر ظاهری واقعی تر به خود میگیرند.
ایکس باکس سری ایکس، کنسول بسیار سنگینی است. مکعب مستطیلی خوش‌رنگ، خوش‌ساخت و بسیار شیک که یک کیس کامپیوتر کوچک را تداعی می‌کند. کیس کوچکی که با ابعاد ۳۰ در ۱۵ در ۱۵ سانتی‌متر می‌تواند بدون ذره‌ای مزاحمت درکنار یا زیر تلویزیون شما قرار بگیرد و با قدرت هرچه تمام‌تر به اجرای بازی‌ها بپردازد. یک پورت USB 3.2 به همراه درایو بلوری و دکمه هم‌گام‌سازی کنترلر و دکمه روشن کردن کنسول، در بخش جلویی قرار گرفته‌اند. دو پورت یو اس بی دیگر به همراه خروجی HDMI، محل اتصال کابل برق و درگاهی برای افزایش حافظه داخلی کنسول پورت‌های پشتی کنسول ایکس باکس سری ایکس را تشکیل می‌دهند.برخلاف نسل قبل، دیگر خبری از ورودی HDMI، پورت مخصوص کینکت و خروجی آپتیکال در پشت کنسول نیست. اتفاقی که نشان می‌دهد مایکروسافت فقط و فقط روی اجرای بازی‌ها با قدرت هرچه تمام‌تر در نسل نهم تمرکز کرده است. با اینکه مایکروسافت تاکید کرده است که کاربر می‌تواند سری ایکس را هم به‌صورت افقی و هم به‌صورت عمودی درکنار تلویزیون خود قرار دهد، اما تمامی شواهد نشان می‌دهد که از دید تیم طراحی مایکروسافت، کنسول بهتر است به‌صورت عمودی قرار بگیرد. دکمه روشن / خاموش کردن کنسول به نحوی روی سری ایکس تعبیه شده است که تنها در حالتی که کنسول را به‌صورت عمودی بگذارید، درست به نظر می‌رسد. از طرف دیگر، مایکروسافت در قسمت تحتانی کنسول پایه‌ای را تعبیه کرده است که از لیز خوردن کنسول روی سطوح مختلف در صورت قرار گرفتن عمودی جلوگیری می‌کند. پایه‌ای که به کنسول چسبیده است و تحت هیچ شرایطی از آن جدا نمی‌شود.
گشت‌و‌گذار در رابط کاربری ایکس باکس وان ایکس، حسی آشنا دارد. اگر از کسانی باشید که از ابتدای نسل هشتم یکی از کنسول‌های ایکس باکس را خریداری کرده بودید، قطعا می‌دانید که رابط کاربری ایکس باکس طی این سال‌ها دست‌خوش تغییرات بسیار زیادی شده است. تغییراتی که حالا باعث شده است رابط کاربری ایکس باکس، برخلاف اوایل نسل هشتم، به یک رابط کاربری ساده و کار راه‌بنداز تبدیل شود. هر چند اگر جزو کسانی باشید که به‌تازگی به خانواده ایکس باکس پیوسته‌اند، ممکن است در ابتدا به زمان نیاز داشته باشید تا بتوانید راه خود را به‌راحتی در رابط کاربری ایکس باکس پیدا کنید، اما زمانی‌که به سیستم‌عامل کنسول عادت کردید، پیدا کردن بازی‌ها و سرویس‌های مختلف ایکس باکس به کاری بسیار راحت تبدیل می‌شودکنترلر ایکس باکس سری ایکس (و سری اس) نسبت به نسل قبلی، هیچ تغییر بزرگی نکرده است و مایکروسافت تنها به برطرف کردن برخی از مشکلات آن بسنده کرده است. از لحاظ ظاهری، حالا بدنه کنترلر دارای بافت‌هایی در طرفین است که از لیز خوردن دست جلوگیری می‌کند. این بافت‌ها روی تریگرها نیز تعبیه شده است. حالا پورت میکرو USB کنترلر نسل قبل به USB تایپ سی تبدیل شده است و خط‌های میانی کنترلر نسل قبل نیز حذف شده است. تنها چیزی که به کنترلر کنسول‌های نسل نهمی مایکروسافت اضافه شده است، یک دکمه به اشتراک‌گذاری است که در بخش میانی کنترلر قرار گرفته است.کنترلرها کماکان از باتری‌های قلمی استفاده می‌کنند. اتفاقی که باور آن در سال ۲۰۲۰ بسیار مشکل است. هرچند که کاربران می‌توانند با تهیه کیت باتری رسمی مایکروسافت، باتری قابل شارژ را در کنترلر خود قرار دهند اما هزینه کردن اضافی برای یک باتری قابل شارژ در سال ۲۰۲۰، کمی عجیب به نظر می‌رسد. هر چند مایکروسافت ادعا کرده که با هر جفت باتری قلمی گیمرها می‌توانند تا ۴۰ ساعت به تجربه بازی بپردازند.
