یک بازی Assassin’s Creed در ژاپن. برای نسل‌ها، این رویا بود – اما وقتی Ghost of Tsushima در سال 2020 منتشر شد، احساس می‌کرد که این آرزو از بین رفته است. Sony و Sucker Punch یوبی‌سافت را شکست دادند، و بنابراین، به شیوه‌ای عجیب و غریب، Assassin’s Creed Shadows تقریباً به نظر می‌رسد که برای مهمانی خود دیر کرده است.

حتی اگر واقعا بخواهید از آنها اجتناب کنید، مقایسه بین Shadows و Ghost of Tsushima (و شاید حتی Rise of the Ronin) اجتناب ناپذیر است. نمی توان انکار کرد که Shadows از ماجراهای جین ساکای الهام گرفته است. این عنوان بسیار متفکرانه‌تر Assassin’s Creed است که مشتاق است لحظات آرام‌تر کاوش جهان باز را قدردانی کند. درست مانند Ghost، جنبه های محیط ژاپنی خود را در بر می گیرد.

اما اشتباه نکنید، این هنوز هم یک بازی Assassin’s Creed (بازی RPG جهان باز) است که با نشانگرهای نقشه فراوان و عرضه به ظاهر بی‌پایان ماموریت‌های داستانی، ماموریت‌های جانبی، قتل‌های قراردادی، کلکسیون‌ها و انبارهای کاه پاییزی کامل می‌شود.

با این حال، جنبه هایی از Shadows وجود دارد که آن را از نسخه های قبلی خود متمایز می کند. در درجه اول، داستان سرایی یک برش واقعی بالاتر از داستان هایی مانند Assassin’s Creed Valhalla است. کیفیت سینمایی صحنه های اصلی داستان و حتی صحنه های دیالوگ بازی به طرز چشمگیری بهبود یافته است که به ارتقای طرح کلی و شخصیت های آن کمک می کند.

با این حال، دوبله انگلیسی خوب نیست. برخی از شخصیت‌ها خوب هستند – برای مثال، قهرمان‌های داستان، Naoe و Yasuke بی نقص هستند اما اعضای ثانویه بازیگران و NPC‌ها به طرز باورنکردنی چوبی و ساده به نظر می رسند. شرم آور است، اما مانند بسیاری از فیلم های سامورایی، Shadows در ژاپنی با زیرنویس بهترین لذت را برای شما به ارمغان می آورد.

همانطور که اشاره شد، Shadows راه Assassin’s Creed Syndicate را دنبال می‌کند و دو شخصیت اصلی را انتخاب می‌کند که در کانون توجه هستند. همه چیز با Yasuke شروع می شود، مردی آفریقایی که توسط مبلغان پرتغالی به ژاپن آورده شد، قبل از اینکه در خدمت فرمانده جنگ سالار مهم Nobunaga Oda قرار گیرد.

Yasuke اولین بازی Assassin’s Creed است – یک قهرمان قابل بازی که در واقع یک شخص واقعی بود. سوابق تاریخی خود مرد بسیار اندک و کمرنگ است، که همیشه یاسوکه را به چشم‌اندازی جذاب از نظر داستانی تبدیل کرده است. او در طول سال‌ها موضوع آثار متعددی بوده است که الهام‌بخش مانگا و انیمه‌های کلاسیک مانند Afro Samurai بوده و در عین حال مستقیماً در بازی‌هایی مانند Samurai Warriors 5 به تصویر کشیده شده است.

در Shadows، یوبی سافت یاسوکه را به عنوان یک قهرمان رستگار معرفی می کند. یاسوکه با کمک به Nobunaga در شکست دشمنانش به عنوان یک سامورایی وفادار، مجبور می شود با یک زن جوان – قهرمان دوم، Naoe روبرو شود و در کشوری کاملاً بیگانه که در نهایت او را همیشه به عنوان یک خارجی می بیند، شروع به ماجراجویی کند.

در همین حال، نائو با انتقام هدایت می شود. در سبک معمولی Assassin’s Creed، او به دنبال قضاوت برای کسانی است که بیگناهان را زیر پا می گذارند – و در ژاپن فئودالی قرن شانزدهم، این به معنای راه اندازی یک جنگ مخفیانه علیه اربابان سرزمین است. خوشبختانه، او از یک قبیله شینوبی – جاسوسان و قاتلان – می‌آید که به او علاقه لازم را به ابزارهای تیز می‌دهد.

همانطور که بازی ادامه دارد، Naoe و Yasuke یک ترکیب شگفت‌انگیز عالی ایجاد می‌کنند. شخصیت خوش بین یاسوکه خشم نهفته نائوئه را کاملاً نشان می دهد، تا جایی که آرزو می کنیم فقط بین آن دو صحنه های بیشتری وجود داشته باشد.

روابط با هم گروهی از افراد عدالت خواه را تشکیل می دهند که برای ردیابی سران فرقه قدرتمند ساخته شده اند. طبیعتاً، شکار شما را وارد یک نقشه بزرگ می کند که بخش بزرگی از سرزمین اصلی ژاپن را پوشش می دهد و سرزمین به مناطقی تقسیم می شود که هر کدام دارای داستان های خاص خود هستند.

از نظر ساختاری، بسیار شبیه به Assassin’s Creed Valhalla است. شما حتی یک پایگاه مرکزی عملیات دارید که می‌توان آن را با منابعی که در این زمینه یافت می‌شود ارتقا داده و سفارشی کنید. این نقشه به خودی خود یک تفریح ​​خیره کننده از ژاپن است. این کاملاً به اندازه انگلستان والهالا نیست و مطمئناً در مقیاس یونانی Assassin’s Creed Odyssey نیست، اما متراکم است و به طرز درخشانی تحقق یافته است.

جالب اینجاست که طراحی جهان باز بیشتر از آنچه در عناوین قبلی می‌بینید، باز طراحی شده است. بخش اعظم ژاپن کوهستانی است و بنابراین نقشه اساساً از جاده ها و مسیرهایی تشکیل شده است که به مکان های بزرگتر مانند شهرها، روستاها و قلعه ها منتهی می شوند و به آنها متصل می شوند.

به این ترتیب، اکتشاف ممکن است کمی به عادت کردن نیاز داشته باشد. در حالی که هنوز فرصت‌های زیادی برای پرسه زدن در یک محیط غنی وجود دارد، اگر سعی کنید به سمت نشانگرهای هدف حرکت کنید، با صخره‌های شیب‌دار و جنگل‌های صعب العبور روبرو خواهید شد. و از این نظر، نقشه در واقع ما را به یاد Skyrim می‌اندازد، جایی که از مکان‌های دور به عنوان مکان‌های دیدنی استفاده می‌شود، و جاده‌ها به طور هدفمند شما را به‌صورتی زیبا به سمت آن‌ها هدایت می‌کنند.

نسخه Shadows از ژاپن به اندازه جزیره زیبای Tsushima Ghost چشمگیر نیست، اما در حرکتی که فکر می کنیم استاندارد جدیدی برای جهان های باز ایجاد می کند، یک سیستم فصلی پویا را در خود جای داده است.

داستان در طول بازی در چهار فصل انجام می شود و هر فصل تعداد کمی از روزهای درون بازی را به به تصویر می کشد. بدیهی است که این واقع بینانه نیست، اما تغییر آب و هوا و جزئیات محیطی باعث می شود که دنیای بازی، احساسی پر جنب و جوش و زنده داشته باشد، در حالی که این تصور را ایجاد می کند که سفرهای شما در طول ماه ها و سال ها انجام می شود.

مکان ها بسته به آب و هوا می توانند حالات کاملاً متفاوتی داشته باشند. به عنوان مثال، پایتخت کیوتو، پوشیده از شکوفه های گیلاس بهاری شاد به نظر می رسد، اما خیابان های فشرده و قلعه های باشکوه آن با بارش برف زمستانی عبوث می شوند.

بنابراین، این یک فرصت از دست رفته است، که فصل ها تأثیر کمی بر گیم پلی بازی دارند. شب‌های تاریک پنهان‌کاری را آسان‌تر می‌کند، و ما فکر می‌کنیم که باران شدید و طوفان برف دید دشمن را محدود می‌کند، اما این عوامل لزوماً تحت کنترل فصل فعلی نیستند.

با این حال، این سیستم یک لایه اضافی از غوطه ور شدن را به ارمغان می آورد و فقط بازدید مجدد از مناطق را بسیار جالب تر می کند و از نواحی بازدید بیشتری خواهید کرد. هسته اصلی بازی Objectives Board است که اطلاعات مربوط به اهداف ترور را در کل نقشه در خود جای داده است و با پیشروی در داستان اصلی و کشف مناطق جدید، هیئت مدیره بزرگ و بزرگتر می شود.

مسئله این است که برخی از این اهداف به سادگی فراتر از توانایی های شما خواهند بود. درست مانند Assassin’s Creed Origins، Odyssey، و Valhalla، هم دشمنان شما و هم مناطقی که در آن زندگی می کنند سطوحی دارند که نشان دهنده قدرت آنهاست. اگر سطح خود را به اندازه کافی ارتقا ندهید، شما تقریبا هیچ شانسی برای بقا ندارید.

ما متوجه شدیم که محدودیت‌های سطح (level restrictions) وجود دارند تا دنیای باز و گسترده بازی تحت تأثیر قرار نگیرد، اما تصمیم گرفتن برای از بین بردن یک سری اهداف، زمانی که متوجه می‌شوید که باس آن‌ها اساساً آسیب‌پذیر نیستند زیرا سطح شما بسیار پایین تر از آنها است، لذت را از فرآیند خارج می‌کند. با این اوصاف، بازگشت به حریفی که زمانی غیرقابل شکست بود و در نهایت از بین بردن آنها، حس رضایت را در شما ایجاد می کند. و این ما را به طور منظم به سیستم پیشرفت گام به گام می رساند، که به نظر می رسد تکامل فرمول اصلی بقا است.

در ابتدا، مبارزات در Shadows بسیار واکنشی هستند. شما منتظر می‌مانید تا ببینید حریف شما چه می‌کند و مطابق با آن عمل کنید، یا از حملات غیرقابل انسداد قرمز طفره می‌روید. زمان هر یک از اقدامات را به درستی انجام دهید، و یک پنجره سخاوتمندانه برای ضربه زدن به دشمن در اختیار شما قرار می گیرد. این یک طرح بسیار ساده است، اما از طریق تعداد مناسبی از انواع دشمن و الگوهای حمله بعدی برای تسلط بر آن، عمق می‌دهد.

با این حال، همانطور که به سمت درختان مهارت (skill trees) می‌روید و توانایی‌های پیشرفته را باز می‌کنید، دو قهرمان ما می‌توانند به میزان قابل توجهی تهاجم خود را افزایش دهند، که اغلب منجر به برخوردهای سریع و مرگبار می‌شود. همه‌چیز نرم و لطیف است، زیرا انیمیشن‌های پایان‌دهنده وحشتناک پخش می‌شوند و پاشش‌های خونی پویا بسیار سرگرم‌کننده هستند.

با این حال، برای تجربه‌ای که می‌تواند تا 80 ساعت طول بکشد،تکرار نبرد می تواند برتری و زیبایی خود را از دست بدهد و به نقطه ای می رسد که شما الگوهای حمله دشمن را چشم بسته می دانید و فقط در حال انجام حرکات هستید. عمق مکانیکی کافی برای پشتیبانی از کل کمپین وجود ندارد.

خوشبختانه، مبارزه تنها محور اکشن Shadows نیست، زیرا این عنوان بهترین گیم پلی مبتنی بر مخفی کاری را در هر یک از بازی های مدرن ارائه می دهد درست به مانند Assassin’s Creed Mirage

جایی که یاسوکه یک جانور مطلق در نبردهای تن به تن است و با حملات سنگین استخوان شکن و استفاده از سلاح های ویرانگر می تواند هر دشمنی را نابود کند، Naoe ملکه مخفی کاری است. حرکت سریع و سرعت پارکور، مجموعه ابزارهای شینوبی و تیغه مخفی او را به انتخابی ایده آل برای زمانی که می خواهید ناشناخته بمانید تبدیل می کند.

البته این بدان معنا نیست که Yasuke فقط می تواند مبارزه تن به تن انجام دهد، و یا Naoe فقط می تواند مبارزه  مخفیانه انجام دهد. در واقع، شما می توانید در هر زمانی خارج از قلمرو دشمن، بین این دو جابجا شوید و هر چقدر که دوست دارید در دنیای باز با آنها وقت بگذرانید.

برخی از ماموریت‌ها شما را مجبور می‌کنند که به جای یکی از آن‌ها قرار بگیرید و ماموریت‌های اصلی به دلایل داستانی باعث می‌شوند که بین آنها جا به جا شوید. اما در کل، شما آزادید که اهداف را هر طور که صلاح می‌دانید انجام دهید. تضاد شدید در سبک بازی نیز کارساز است. در طول بازی متوجه خواهید شد که آن را با نظمی بسیار بیشتر از آنچه قابل پیش بینی است ایجاد کرده اند.

در ادامه، Shadows از نظر عملکرد فنی نسبتاً چشمگیر است. ما فکر می‌کنیم که حالت عملکرد 60 فریم در ثانیه آن راهی است که می‌توان در هر دو PS5 و PS5 Pro انجام داد، و اگرچه افت جزئی اینجا و آنجا وجود دارد، واضح است که بازی به خوبی بهینه‌سازی شده و نسبتاً بدون اشکال است.

در نهایت، باید امتیاز بالایی به موسیقی متن تاثیرگذار بازی بدهیم. موسیقی Shadows فراتر از حد انتظار است و طیف وسیعی از سبک ها را به نمایش می گذارد. دارای مناظر صوتی کاملاً ژاپنی، مضامین نبرد القا شده از الکترونیک، آهنگ‌های موسیقی پانک راک ژاپنی، و حتی برخی ملودی‌های آوازی آفریقایی هیجان‌انگیز است که در سازهای سنتی این محیط بافته می‌شوند.

نتیجه

در حالی که بعید است Assassin’s Creed Shadows بر کسانی که در تلاش برای عبور از Odyssey یا Valhalla بودند پیروز شود، با این حال این بازی هنوز یکی از قوی‌ترین آثار کلی در این سری است و مسلماً بهترین مجموعه RPG جهان باز است. داستان سرایی تا حد زیادی خارق العاده است، شخصیت های اصلی عمیقا دوست داشتنی هستند، و دنیای باز به خودی خود چیز زیبایی است.

                                     مجله پی اس پارک به این بازی امتیاز 8 از 10 را می دهد