یک عفونت قارچی. آلوده شده ها(infectedها) در The Last Of Us مانند زامبی‌هایی رفتار می‌کنند که ما می‌شناسیم، اما ظاهر و الهام‌بخش آلودگی آن‌ها منحصربه‌فرد است. عفونتی که در The Last Of Us دنیا را ویران می کند، عفونت مغزی کوردیپس است و از قارچ واقعی Cordyceps الگوبرداری شده است.

طبیعت بسیار ترسناک تر از هر چیزی است که ما می توانیم تصور کنیم.

این عکسی از قارچ کوردیپس و عفونت مورچه را به نمایش می‌گذارد. مورچه سپس روی ساقه درخت می‌چسبد و بدن باردهی کوردیپس از سر مورچه شروع به رشد می‌کند. رشد کامل ممکن است تا سه هفته طول بکشد، اما پس از تکمیل هاگ ها آزاد می شوند و مورچه های اطراف احتمالاً آلوده می شوند و همان سرنوشت را دنبال می کنند. اگر یک مورچه آلوده کشف شود، مورچه های دیگر برای محافظت از بقیه کلنی، بیمار را از کلنی دور می کنند. گفته شده است که هرچه تعداد گونه ها بیشتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که آلودگی انتشار یابد.اگر این چیز به انسان ها بیفتد چه می شود؟؟؟

کوردیپس چیست:

هزاران گونه مختلف Cordyceps وجود دارد. Cordyceps سرده ای از قارچ های آسکومیست است که معمولاً به عنوان “قارچ های کیسه ای” شناخته می شود و بیشتر روی حشرات و بندپایان انگلی است. آنها با آزاد کردن آسکوسپورها (اسپورهایی که به تنهایی قادر به حرکت نیستند) تولید مثل می کنند که معمولاً در یک آسکوکارپ (جسم میوه ای که از سر مورچه رشد کرده است) نگهداری می شوند.گونه هایی که بیشتر برای اهداف دارویی استفاده می شوند Cordyceps militaris و Cordyceps sinensis هستند که از قارچ های کاترپیلار محسوب می شوند. بر اساس کتاب‌های پزشکی چینی و تبتی، قدمت استفاده‌های دارویی کوردیسپس به صدها سال قبل برمی‌گردد. آنها عمدتاً در آب و هوای مرطوب رشد می کنند. گونه خاصی از کوردیپس وجود دارد که می تواند ذهن حشره آلوده را تغییر دهد.

این گونه از Cordyceps الهام بخش اصلی آلوده شده ها در The Last Of Us است. از آن به عنوان “قارچ زامبی” نیز یاد می شود.هنگامی که قارچ حشره را آلوده می کند، مواد شیمیایی آزاد می کند که به سیستم عصبی مورچه حمله می کند. هنگامی که سیستم عصبی مورد حمله قرار می گیرد، مورچه به عروسک قارچ تبدیل می شود. مورچه سپس مجبور می شود خود را از طریق “گیره مرگ” به شاخه ای از گیاهان بچسباند. این جایی است که مورچه تا زمانی که بمیرد می ماند. در این مرحله آسکوکارپ از سر مورچه بیرون می‌آید و هاگ‌ها را به قصد آلوده کردن مورچه‌های دیگر آزاد می‌کند. این قارچ برای زنده ماندن به تولید مثل از طریق مورچه ها متکی است. مطالعات Charissa de Bekker 4، زیست شناس مولکولی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، نشان می دهد که این قارچ مواد شیمیایی مختلفی را برای گونه های مختلف مورچه ایجاد می کند. این نشان می دهد که کوردیپس ممکن است مغز هدف خود را بشناسد و بر این اساس بتواند خود را تطبیق دهد.به نظر می رسد که مطالعات De Bekker نشان می دهد که گوانیدینوبوتیریک اسید (GBA) و اسفنگوزین در فرآیند ربودن مغز نقش دارند.به نظر می رسد این مواد شیمیایی در اختلالات عصبی انسان نیز نقش داشته باشند.

آلوده شده ها:

در The Last Of Us عفونت مغز کوردیپس توسط محصولات آلوده از آمریکای جنوبی ایجاد شد. این را می توان در ابتدای بازی با خواندن روزنامه ای در خانه جوئل پیدا کرد. تمام اطلاعات جمع‌آوری‌شده در بازی در مورد افراد آلوده از فایل‌های موجود در سراسر بازی می‌آید. بر اساس جزوه ای که در بازی یافت می شود، تنها راه آلوده شدن، تماس بدنی با فرد آلوده یا استنشاق هاگ های آزاد شده توسط اجساد آلوده است. در همین جزوه همچنین ذکر شده است که هیچ درمانی شناخته شده برای عفونت مغز کوردیپس وجود ندارد. همچنین به نظر می‌رسد که مرکز کنترل بیماری‌ها به دنبال درمان نیست. با این حال، یک گروه شبه‌نظامی، The Fireflies، هنوز در جستجوی درمان هستند. پیدا کردن یک درمان دشوار است زیرا قارچ در حالی که میزبان هنوز زنده است رشد می کند و عملاً به آرامی عملکرد بالاتر مغز خود را متوقف می کند و ظرف دو روز میزبان وارد مرحله یک عفونت می شود.مرحله یک عفونت ضعیف ترین مرحله است. از افراد آلوده به عنوان دونده یاد می شود. آنها بینایی ضعیفی دارند. کوردیسپس ابتدا به ناحیه چشم حمله می کند. با این حال، دونده ها هنوز هم شباهت فیزیکی به انسان دارند و ناله هایشان همچنان انسانی است. زبان بدن آن‌ها کند است، شاید نشانه‌ای از این است که آنها همچنان در حال مقاومت در برابر عفونت هستند، اما وقتی تحریک شوند به آسانی حمله می‌کنند. دوندگان، اگرچه هنوز شبیه انسان هستند، اما حواس بالایی دارند و می توانند به راحتی انسان را تشخیص دهند. The Runners(دونده ها) بیشتر به عنوان تفسیری مدرن از یک زامبی در مقایسه با آلوده شده های ناشی از Cordyceps طراحی شده اند.

مرحله دوم کمی بعد از یک هفته پس از عفونت شروع می شود و می تواند تا یک سال ادامه یابد. افراد آلوده در این مرحله استالکر نامیده می شوند. در طول این مرحله، آلوده شده ها, دید و سرعت دوندگان را دارد، اما آنها با خشونت بسیار زیاد حمله می کنند. استالکرها شروع به نشان دادن رشد قارچی ماهرانه در بدن می کنند که بیشتر در اطراف سر قابل توجه است. گاهی اوقات این رشد قارچی درخشان به نظر می رسد. این درخشش در واقع از قارچ می آید.رشد قارچ در این مرحله بیشتر صورت افراد آلوده را در بر گرفته و تنها یک چشم قابل مشاهده خواهد بود. استالکرها به راحتی با صدای قار قارشان که در اثر پیشروی قارچ در گلو ایجاد می شود، شناسایی می شوند. مرحله دو همچنین مرحله ای است که اکولوکاسیون شروع می شود. اکولوکیشن به این دلیل شروع می شود که افراد آلوده به حس بینایی کمتر وابسته می شوند زیرا چشمان آنها عملاً به طور کامل توسط قارچ از بین می رود. استالکرها دوست دارند خود را مخفی کنند و سپس برای قربانیان خود کمین کنند، و این نشان می دهد که افراد آلوده ماهیت حیوانی تری دارند.

مرحله سوم عفونت حدود یک سال پس از آلودگی اولیه اتفاق می‌افتد و افراد آلوده کلیکگر نامیده می‌شوند. در این مرحله افراد مبتلا به مدت طولانی در معرض قارچ Cordyceps قرار گرفته اند و عملاً هیچ شباهتی به انسان به جز شکل بدن خود ندارند. کلیکرها، مانند استالکرها، به دلیل نورتابی زیستی درخشان دیده می شوند. قارچ به طور کامل سر را اشغال کرده است و کلیکر برای یافتن طعمه خود تنها به پژواک تکیه می کند. پژواک به اندازه پژواک مورد استفاده خفاش ها پیچیده نیست، اما بیشتر با پژواک انسان که توسط افراد نابینا استفاده می شود، هماهنگ است. هنگامی که یک کلیکر مکان انسان را پیدا می کند، دیوانه می شود و حمله می کند.

مرحله چهارم و آخر عفونت، مرحله بلوتر است. در مورد مرحله Bloater اطلاعات زیادی در دست نیست زیرا به ندرت با یک Bloater روبرو می شوید. مشخص نیست چقدر طول می کشد تا به مرحله نهایی برسد، اما تخمین زده می شود که حداقل ده سال پس از عفونت اولیه طول می کشد. یک Bloater یک زره قارچی اطراف بدن خود دارد، بنابراین سوراخ کردن و کشتن آن دشوار است. مانند کلیکرها، Bloater ها از پژواک برای یافتن طعمه خود استفاده می کنند، Bloater صورت کاملاً تغییر شکل یافته دارند،و در واقع نفخ‌کنندگان مایکوتوکسین، سم رایجی که توسط قارچ‌های مختلف آزاد می‌شود، به سمت مهاجم پرتاب می‌کنند.هنگامی که یک فرد آلوده کشته شود، قارچ به رشد خود ادامه می دهد، درست مانند Cordyceps واقعی. رشد می کند تا کل بدن فرد آلوده را بپوشاند و قارچ بدن را به هر سطح مجاور می چسباند. سپس قارچ هاگ هایی منتشر می کند که هر کسی را در مجاورت آلوده می کند. به همین دلیل است که انسان ها باید از ماسک استفاده کنند البته به جز الی………چرخه زندگی افراد آلوده کاملاً شبیه چرخه زندگی بسیاری از قارچ های کوردیپس است. این امر به ویژه در مورد مرحله مرگ قارچ صادق است.

آیا ما می توانیم آلوده شویم؟

در حال حاضر هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد عفونت Cordyceps وجود دارد که تا شصت درصد از بشریت را مانند فیلم The Last Of Us از بین می برد. هیچ گونه ای از Cordyceps وجود ندارد که انسان را هدف قرار دهد، و این واقعیت که بسیاری از گونه های Cordyceps به صورت خوراکی برای اهداف دارویی مصرف می شوند، این احتمال را بیشتر می کند که Cordyceps یک خطر قریب الوقوع واقعی برای انسان نیست. با این حال، این بدان معنا نیست که نمی تواند اتفاق بیفتد. با هر گونه زنده ای تکامل وجود دارد. در صدها یا هزاران سال، قارچ Cordyceps می تواند، از نظر تئوری، برای آلوده کردن انسان ها سازگار شود. زمان زیادی طول می کشد زیرا در حال حاضر هیچ Cordyceps شناخته شده ای وجود ندارد که پستانداران را آلوده کند. در حالی که ممکن است عفونت کوردیسپس بتواند در نهایت انسان را به طور طبیعی هدف قرار دهد، اما به عنوان یک تهدید تصور نمی شود.